Ik had even de indruk dat de publieke en private partijen nu wel doorhebben hoe de markt veranderd is en dat partijen de weg naar de vraag - die er wel nog is - weer wisten te vinden. Maar de aanhoudende onzekerheid over de huidige markt leidt eerder tot verdere verlamming en toenemende paniek over de gestage teloorgang van de sector.
Wachten op regionale afspraken …
Wachten op betere tijden … en hopen dat een nieuw kabinet de vastgoedsector weer een duwtje in de rug geeft.
Maar wachten kost geld én banen. Vergezichten zijn mooi – maar waar het nu omgaat is slim werken. Partijen moeten met elkaar in overleg om te bepalen waar en hoe er gebouwd kan worden. Bereid zijn om in een open en flexibel proces op zoek te gaan naar de vraag. En als er nog gebouwd wordt, gaat het om heel kleine projecten. Genoegen nemen met kleine projecten en beperkte marges (op grond en vastgoed). Vraaggericht ontwikkelen door eerder – in de fase van een schetsontwerp – op zoek te gaan naar de klant en nieuwe product/marktcombinaties. Goedkoper ontwerpen en bouwen door toepassing van de leanmethodiek. Dan kan de belangstelling voor het product gepeild worden, het product kan verbeterd worden en de afzet kan veilig worden gesteld, voordat hoge ontwerp-, voorbereidings- en financieringskosten zijn gemaakt.
Nieuwe regelgeving is niet de oplossing voor de huidige malaise in de bouwsector. Creativiteit en durf zijn weer nodig, niet in termen van vergezichten, maar juist dicht bij huis. Eigenlijk is dat eigentijds ondernemerschap.
Door Roger Kersten
Partner en strategisch adviseur gebiedsontwikkeling bij Akro Consult
