Het beleidsideaal van de gemengde wijk - dat in Nederland sinds de Tweede Wereldoorlog werd ingezet om de negatieve gevolgen van concentraties van bepaalde bewonersgroepen in buurten te bestrijden – lijkt de laatste jaren te verzwakken. En dat terwijl de concentratie van kwetsbare mensen juist toeneemt in veel buurten. In het rapport ‘Sturen op gemengde wijken?’ onderzocht Platform31 aan de hand van zes steden of dit beleidsconcept van de gemengde wijk vandaag de dag nog relevant is voor stedelijke partijen.

Uit het onderzoek blijkt dat de steden het ideaal van sociale menging wel degelijk ambiëren, maar dat ze vaak geen concrete doelen, maatregelen en beoogde resultaten voor ogen hebben. De aandacht gaat bij de herontwikkeling van wijken tegenwoordig vooral uit naar betaalbaarheid en verduurzaming.
Verder komt naar voren dat stedelijke integratie prioriteit had boven de gemengde wijk en dat deze laatste vooral een juiste mix tussen kwetsbaren en weerbaren behelst.

Steden spelen op twee manieren in op de toenemende concentratie van kwetsbaren in bepaalde buurten: 

1. Bestrijden van segregatie, dus het voorkomen of verminderen van ruimtelijke concentraties van kwetsbare mensen Dit kan bijvoorbeeld door vastgoedsturing en woonruimteverdeling.

2. Beperken van negatieve gevolgen van de instroom van kwetsbaren, door middel van samenwerking en passende zorg- en hulpverlening.  

Cover: ”Sociale Woningbouw

https://www.flickr.com/photos/corporatienl/4714598049/