De parkeernorm
Op basis van kwalitatief onderzoek ontstond het idee dat kleinere gemeenten anders omgaan met parkeernormen dan grotere gemeenten. Michiel Vrijhoef, afstudeerder, heeft dit onlangs met een kwantitatief onderzoek bevestigd. Bij middelgrote gemeenten staat 82% toe om af te wijken van de parkeernorm als een aanvrager zijn verzoek onderbouwd. Bij kleine gemeente staat 70% dit toe.
Van der Steen had de indruk dat parkeernormen wel eens de grootste oorzaak van vertragingen in gebiedsontwikkelingsprojecten kunnen zijn. Uiteindelijk bleek dat het begrip ‘vertraging’ in zijn eigen onderzoek wel degelijk gerapporteerd werd, maar omdat er parallel aan de discussies/onderhandelingen over de parkeernorm ook allerlei andere zaken werden behandeld, viel dit mee.
Onlangs is een van de studenten, Nordin Chomrikh, afgestudeerd op het ontslakken van gebiedsontwikkelingen. Zijn belangrijkste conclusie was echter dat de parkeernorm bij de projecten die hij onderzocht had de grootste vertragende factor was!
Een aantal studenten heeft een plan gepresenteerd voor een gebied met een enorm parkeerterrein; het nam 1/3 van het plangebied in. Is dat niet wat overdreven en is het toegestaan om af te wijken van de parkeernorm? Het antwoord hierop was simpelweg: “Nee, dat is niet toegestaan”.
Tsja, zoals Donald Shoup in zijn boek “The High Cost of Free Parking” al beschreef, beschouwen veel mensen de parkeernorm als een natuurkundige wet. Een alternatief voor het secuur hanteren van parkeernormen, is een meer gebiedsgerichte benadering. Zo past de gemeente Delft “het parkeerplekloze” appartement toe. Het project Strijp-S in Eindhoven heeft zelfs gebiedsgerichte parkeernormen gebruikt. Zij zijn van 6500 parkeerplekken conform de parkeernorm, naar 3500 parkeerplekken conform de gebiedsbehoefte gegaan.
Zie ook:
Door David van der Steen
Projectleider Gebiedsontwikkeling
