23 januari 2012
1 minuut
Nieuws
Nu het opdrachtgeverschap zowel aan de publieke als aan de private kant grotendeels is weggevallen, rekenen stedenbouwkundigen het tot hun nieuwe taak om zélf de handschoen op te pakken en coalities te vormen rondom relevante opgaven. Vooral voor de nieuwe generatie is dit een natuurlijke rol; de top-downstedenbouwer is voor hen allang passé.
Terug naar dagelijkse leefomgeving
Jonge stedenbouwkundigen zijn bevlogen en zelfs idealistisch in hun maatschappelijk engagement. Hun werkterrein is de bestaande stad en de dagelijkse leefomgeving. Ze experimenteren met oplossingen voor leegstaande gebouwen en braakliggende grond. De opgave is kleinschalig, specifiek en vaak zelfs tijdelijk. Zelf opereren ze als ruimtelijk strateeg en diplomaat, en proberen ze verbindingen te maken in coalities van share- en stakeholders. Maar in hoeverre is het de taak van de stedenbouwer om de rol van procesmakelaar op te pakken? En wat gebeurt er ondertussen op het grotere schaalniveau? Vier stedenbouwkundigen van een nieuwe generatie aan het woord, plus een slotbeschouwing.
Zie voor de volledige publicatie:
