8 november 2010
2 minuten
Zo maken wij in Skopje (Macedonië) kennis met de Eerste Archi Brigade (Prva Arhi Brigada), een groepje architectuurstudenten dat aandacht vraagt voor de recente bouwgeschiedenis van de stad en acties voert tegen al te brute ingrepen in het stedelijk weefsel. De emoties lopen daarbij hoog op en leiden soms zelfs tot gewelddadige tegenreacties. In Pristina (Kosovo) worden we ontvangen door Petrit Selimi in zijn stripcafé. Deze ambitieuze begin dertiger heeft in korte tijd een indrukwekkend c.v. opgebouwd, onder meer als lid van het bestuur van de George Soros Foundation in Kosovo, en lijkt zich warm te draaien voor een loopbaan in de politiek. Hij steekt in een razend tempo een optimistisch verhaal af over de kansen die hij ziet om in Kosovo aan een nieuwe en vooral open maatschappij te bouwen.
Bouwen en trouwen, dat is wat de Kosovaren het liefste lijken te doen, concluderen wij al snel. Overal staan nieuwe huizen, dicht op elkaar in het centrum van Pristina of plompverloren op voormalige landbouwgronden aan de randen van de stad. En overal duiken, naast handelaren in bouwmaterialen, winkels met bruidsjurken op. Sinds de Navo in 1999 tussenbeide kwam in de strijd tussen Servische troepen en het Albanees-Kosovaarse bevrijdingsleger UCK, is in Kosovo sprake van een ongelofelijke bouwwoede. Het lijkt een manier om te zeggen: dit land is van ons. Tegelijkertijd ontstond er door de terugkeer van gevluchte Kosovaren en de trek van het platteland naar de stad, een enorme behoefte aan woningen. Een belangrijk deel daarvan is illegaal gebouwd. Omdat de gemeente geen wettelijk geregeld planningsbeleid voerde, was het tot 2005 zelfs onmogelijk om een bouwvergunning aan te vragen.
Zie voor de volledige publicatie:
