Standaardaanpak voor het beoordelen van klimaatrisico’s op gebouwniveau compleet

“Klimaatrisicoanalyses gingen vooral nog veel over gebieden, maar namen de karakteristieken van de gebouwen niet mee. Terwijl gebouwkenmerken er natuurlijk wel echt toe doen. Dus daar wilden wij verandering in brengen.” Met die gedachte begonnen Jan Kadijk, manager Kennis en Innovatie bij Dutch Green Building Council (DGBC), en zijn collega’s vorig jaar aan het opstellen van het Framework for Climate Adaptive Buildings (FCAB). Eerder dit jaar vertelde hij op Gebiedsontwikkeling.nu al over de totstandkoming van het framework. Samen met ruim veertig vastgoedbeleggers, financiële instellingen, kennisinstituten, adviseurs en overheden werkte Kadijk aan de standaardaanpak waarmee tot op gebouwniveau duidelijk wordt wat de gevolgen van klimaatverandering zijn.

“Als we een zinnige klimaatrisicoanalyse willen doen die bijdraagt aan een klimaatadaptieve gebouwde omgeving, ook voor bestaande gebouwen, moet er een transparante en uniforme aanpak komen. Een klimaatrisico-scan was op veel plekken in de markt al wel verkrijgbaar. De uitkomsten van deze scans waren echter niet altijd goed te begrijpen en onderling volstrekt onvergelijkbaar.” Het FCAB is een driedelig transparant en uniform antwoord op de vraag hoe deze ‘zinnige’ klimaatrisicoanalyse vorm te geven.

“Op basis van de eerste twee stappen wordt de klimaatrisico-score op gebouwniveau bepaald,” legde Kadijk destijds al uit. “Daar komen de eventuele ‘rode vlaggen’ uit naar voren: panden die qua risico voor een bepaald klimaatthema in de gevarenzone zitten. De derde stap is het bepalen van de verbeterstrategie voor het vastgoed. Uiteindelijk wil je gebieds- en gebouwmaatregelen uitvoeren die de geconstateerde risico’s kunnen verminderen.” De afgelopen maanden was DGBC druk bezig met het afronden van die laatste (derde) stap van de methode. Deze betrof het formuleren van een verbeterstrategie in de vorm van een klimaatadaptatieplan voor het vastgoed met gebieds- en gebouwmaatregelen waar vastgoedeigenaren mee aan de slag kunnen.

Gemeenschappelijke taal

Deze week werd tijdens de PROVADA het derde en laatste deel gepresenteerd en dus is het Framework for Climate Adaptive Buildings nu compleet en voor iedereen te gebruiken. In de derde stap staan de strategie en de maatregelen waarmee vastgoedeigenaren ten strijde kunnen trekken tegen de gevonden klimaatrisico’s in hun portfolio. Onderdeel is onder meer een maatregelenlijst met meer dan 100 mogelijke maatregelen zodat de partijen zicht ook daadwerkelijk kunnen richten op ‘het doen’, aldus DGBC. Dat gaat van niet-fysieke maatregelen als het opstellen van een evacuatieplan of het informeren van bewoners tot fysieke maatregelen als drainage en zonwering. Kadijk verwacht dat het instrument ook voor meer klimaatadaptieve samenwerking zal zorgen. “Verschillende vastgoedpartijen gaan dankzij deze uniforme scanmethodiek veel beter zien dat ze straks hetzelfde probleem hebben. Het ligt dan erg voor de hand om krachten te bundelen en niet alleen het eigen gebouw, maar de hele stad climate proof te maken.”

Op de site van DGBC geeft Stephan de Bie, Investment Manager bij woningbelegger en -verhuurder Vesteda, aan wat volgens hem de meerwaarde van het instrument is. “Het Framework geeft handelingsperspectief. Wij willen graag dat het FCAB de norm wordt als één gemeenschappelijke taal waarmee gebouweigenaren risico’s kunnen inschatten. Het is een eerste indicatie waarnaar je kunt gaan handelen.”

Verantwoordelijkheid

Deltacommissaris en hoogleraar Gebiedsontwikkeling Co Verdaas nam tijdens de PROVADA het derde deel in ontvangst. “Mooi dat dit framework er ligt en er zo’n mooie slag is gemaakt. Want de empirie is duidelijk: het extreem van nu is het normaal van de toekomst. In Duitsland hebben we kortgeleden weer de heftigheid van extreem weer gezien, de kracht van het water is enorm. Daar moeten we ons op voorbereiden en dat kunnen we ook. Het framework laat zien dat er steeds meer partners in beweging komen. Zij nemen hun verantwoordelijkheid, ook in de vastgoed- en financiële sector.”

Verdaas ziet de introductie van het framework als onderdeel van een grote beweging die in het vakgebied gaande is. “Naast bruikbare ideeën is de belangrijkste verandering wellicht een culturele: eeuwenlang hebben we vanuit de watersector de maatschappij kunnen bedienen. Nu lopen we tegen de grenzen van ons systeem aan. We zullen dus over de grenzen van sectoren heen moeten samenwerken om ons land klimaatrobuust in te richten.”