platform voor kennis, nieuws en debat
Door Friso de Zeeuw
28 feb 2017 - In het domein van de menselijke betrekkingen kunnen wij bijvoorbeeld de volgende dimensies onderscheiden: professionaliteit, eerlijkheid en elkaars taal spreken.
Bovendien hangt de inkleuring van het vertrouwensbegrip af van het stadium waarin de gebiedsontwikkeling zich bevindt. Een voorbeeld: bij de aanbesteding van een gebiedsontwikkeling tracht de gemeente de nieren te proeven van de marktpartijen die zich hebben aangemeld en door de eerste selectie zijn gekomen. De dialoog gaat over programma en de vrijheidsgraden daarin, het ontwerp, financiën en risicotoedeling, samenwerkings- en procesvaardigheid. Wederzijdse openheid en transparantie helpen om tot de juiste keuze te komen. Maar een bepaalde achterdocht, een beetje bluf en benutting van informatievoorsprong horen ook bij de onderhandelingskant van het selectieproces. En dat zijn nu juist aspecten die we niet associëren met vertrouwen. Wie dat ontkent, is naïef. In de volgende fase, waarin de gemeente de keuze voor een partner heeft gemaakt en de overeenkomsten zijn gesloten, verandert de vertrouwensrelatie. Als het goed is, krijgt die meer diepgang in de praktische samenwerkingsrelaties (eerlijkheid en elkaars taal spreken).
D66-veteraan Jan Terlouw deed eind vorig jaar een beroep op ‘herstel van vertrouwen’ met de metafoor van het touwtje uit de brievenbus. Zijn betoog kreeg enorm veel bijval. Martin Sommer, politiek analist van de Volkskrant, maakte echter gehakt van Terlouws pleidooi: te algemeen en daarmee zonder handelingsperspectief. Inderdaad: ‘herstel van vertrouwen’. Het klinkt indrukwekkend, de intellectuele elite applaudisseert, maar je kan er helemaal niks mee.
Bron: ROmagazine, februari 2016
