12 juni 2013
2 minuten
Het aanpakken van de groeiende winkelleegstand is in veel gebieden een serieus maatschappelijk en politiek agendapunt. Er wordt geëxperimenteerd met allerlei methoden om de leegstand terug te dringen of te voorkomen. Behalve het zoeken naar de juiste instrumenten, partijen en personen, is een belangrijk aandachtspunt op welk schaalniveau winkelleegstand het beste bestreden kan worden. Want hoeveel zin heeft het om lokaal vol in te zetten op centrummanagement als het regionaal of provinciaal ontbreekt aan afstemming van beleid?
In middelgrote en kleinere kernen is met name het binnenstadsmanagement aan een opmars bezig. Met publieke of publiek-private financiering worden een of meerdere professionals ingeschakeld om de stad naar buiten toe als aantrekkelijk winkel- en belevingscentrum te promoten, nieuwe gewilde retailers, leisure en horeca aan te trekken, festiviteiten te organiseren et cetera.
Hoe effectief deze aanpakken lokaal ook kunnen zijn, de vraag is wel welke impact te verwachten is op een hoger schaalniveau als op regionaal en provinciaal niveau geen stevige keuzes worden gemaakt. Winkelen is immers typisch een activiteit die plaatsvindt binnen regio’s en niet binnen gemeentegrenzen.
Enkele provincies lijken deze handschoen de laatste tijd goed op te pakken. Zo heeft de provincie Zuid-Holland onlangs een streep gezet door de ontwikkeling van een Factory Outlet Centre Bleizo buiten Zoetermeer. De provincie Brabant heeft een multidisciplinair Expertteam Detailhandel ingesteld om Brabantse gemeenten te verleiden om regionaal onderlinge afspraken te maken over detailhandelsbeleid.
In de gemeente Almere woedt momenteel discussie over de vestiging van het nieuwe themawinkelcentrum Almere Poort, met een oppervlakte van 30.000 m². Ondernemers uit de binnenstad van Almere vrezen dat dit winkelcentrum ten koste gaat van consumentenbestedingen in de binnenstad van Almere. De provincie Flevoland heeft geen provinciale verordening voor detailhandelsbeleid.
