Veel gemeenten durven wel weer een wat actiever grondbeleid te voeren, maar grote investeringen blijven nog uit. Ze lossen de behoefte aan grond nu vooral op met laaghangend fruit: reeds beschikbare kleine percelen binnen of nabij de stadsgrenzen. Om de toekomstige vraag te faciliteren, zijn echter meer en grotere aankopen nodig.

Daarnaast blijkt uit onderzoek van Akro Consult dat een groot deel van de gemeenten geen actuele grondbeleidsnota heeft. Vaak zijn deze nota’s afkomstig uit de periode dat Nederland zich middenin de economische crisis bevond, terwijl sommige nota’s zelfs nog ouder zijn.

Een ander veelvoorkomend probleem dat nieuwe gebiedsontwikkelingen in de weg zit, is de kadastrale versnippering van agrarische percelen. Ten tijde van de economische crisis hebben veel gemeenten vanwege de bouwstagnatie het actieve grondbeleid laten varen en de wet voorkeursrecht gemeenten (WVG) laten verlopen op gebieden. Hierdoor was het mogelijk dat de grond aan speculanten werd verkocht, die deze kadastraal in kleine stukjes van een paar honderd vierkante meter splitsten en doorverkochten met een vierkantemeterprijs die meermaals over de kop ging. Nu zijn er veel particulieren die deze grond voor een onrealistisch hoog bedrag van de hand willen doen.