Thumb_samenwerking en allianties_0_1000px door Onbekend (bron: Shutterstock)

Cahier J

2 oktober 2011

2 minuten

Nieuws “Heb jij nog veren voor mij? Vraagt de ene kale kip aan de andere”. Het klinkt als het begin van een slechte grap, maar kan in deze tijden net zo goed symbool staan voor partijen in de ruimtelijke ordening. Stilzitten als je geschoren wordt, was het adagium toen de crisis op gang kwam. In de hoop dat het weer over zou waaien. Sindsdien is menig partij kaal en staat er een gure herfts en hele lange en koude winter te wachten. Langzaam klinkt door dat oude tijden niet meer terugkeren en dat er een fundamenteel andere wereld staat te wachten. Er zijn signalen die hierop wijzen, dat de financiële crisis een blijvend kerfje op de gebiedsontwikkeling zal achterlaten. Maar er zijn ook andere krachten, die andere crisis of kansen bieden. Al deze bewegingen grijpen op elkaar in.

Wat we hieruit af kunnen leiden is dat er beweging is, er is stroming, een nieuwe richting. Als we uitgaan van de hypothese dat een crisis een overgang is van het ene naar het andere (labiele) evenwicht, dan ondersteunt dat de gedachte dat oude tijden niet meer herleven. We bevinden ons in een transitie naar een nieuwe tijd. Hoe deze er uit ziet valt niet exact te beantwoorden, de crisis is namelijk een periode van zoeken. Wel komen een aantal onderstromen naar de oppervlakte, onderstromen die een belangrijke stempel drukken op de richting van de zoektocht. Onderstromen die lang niet zijn herkend, omdat ze zo langzaam gaan. Onze grootste verrassingen komen niet voort uit plotselinge en snelle veranderingen, maar uit de niet (h)erkende langzame veranderingen. Om er maar een paar te noemen:

  • Langzaam raakt de olie op.
  • Langzaam valt het financiële systeem: De landencrisis breidt zich uit. Na Letland (in 2010 al zo goed als failliet) en 7x verhoging van de debt ceiling onder bush moet Griekenland keer op keer gered worden.
  • Langzaam krijgen de chinezen meer kennis, meer aantallen, meer invloed en meer macht.
  • Langzaam krimpt onze bevolking.
  • Langzaam groeit de zorg uit het koekoeksjong van de Nederlandse samenleving. Nu al 1,4 miljoen banen. Afgelopen decennium nam de zorg driekwart van de nieuwe banen voor haar rekening.
  • Langzaam zijn sociale netwerken geïncorporeerd in ons dagelijks leven.
  • Langzaam is de kloof tussen de ‘haves’ en ‘have-nots’ gegroeid, leidend tot uitspattingen van sociale onrust.
  • Langzaam beseffen we dat onze (voor)investeringen in (grond)posities een luchtbel op spatten is, in een neergaande woningmarkt.

Wake up?

- (te) langzaam beseffen we dat de egalitaire cultuur van onze democratische samenleving heeft geleid tot de verdoving van een comfortabel bestaan.

Zie voor de volledige publicatie:


Cover: ‘Thumb_samenwerking en allianties_0_1000px’ door Onbekend (bron: Shutterstock)



Meest recent

Architectuur, Kerckebosch, Zeist door Wikipedia Commons (bron: Nanda Sluijsmans)

Landschappelijk ontwikkelen in een naoorlogse probleemwijk, de lessen van Kerckebosch

Ook in bestaand stedelijk weefsel kunnen stenen en groen toekomstbestendig worden gemengd. Het project Kerckebosch in Zeist is een goed voorbeeld, de onderzoekers van Platform31 reisden af voor een evaluatie.

Casus

15 juli 2025

Alphen aan den Rijn, Zuid-Holland door My Eyes4u (bron: Shutterstock)

Esther Agricola over gebiedsontwikkeling als rechtvaardige manier om belangen af te wegen

Gebiedsontwikkeling vraagt om diverse vormen van samenwerking, met steeds vaker nieuwe actoren aan tafel. Een kolfje naar de hand van Esther Agricola, regiodirecteur bij BPD. Ze sprak met Ysbrand Visser onder meer over landschappelijk ontwikkelen.

Interview

15 juli 2025

Annius Hoornstra Column Cover door Esther Dijkstra (bron: Illustratie Esther Dijkstra, bewerkte foto Patrick van den Hurk)

De pijnlijke 50 procent-vraag

Er moet 50 procent meer worden gebouwd, en wel per direct. Volgens columnist Annius Hoornstra vraagt dat om rigoureuze en pijnlijke oplossingen, op de korte termijn. Wat gaat de politiek daaraan doen?

Opinie

14 juli 2025