Door Maarten de Vries
3 jun 2018 - Ooit ingesteld als middel om de tijdens de crisis vastgelopen woningbouwproductie te versnellen, wordt de Crisis- en herstelwet nu al enkele jaren ‘misbruikt’ als overgangsrecht naar de Omgevingswet. Vorige maand stemde de Ministerraad in met het voorstel van Minister Ollongren om de Crisis- en Herstelwet te actualiseren. Door dat voorstel kunnen gemeenten actuele opgaven, zoals woningbouwproductie en de energietransitie, sneller en in samenhang oplossen. Over Morgen beschouwt de wet als kans om te werken aan een organische gebiedsontwikkeling ‘in de geest van de Omgevingswet’.
In verschillende projecten werken we met het instrument ‘bestemmingsplan met verbrede reikwijdte’ onder de Crisis- en Herstelwet. Deze projecten worden gezien als pilots Omgevingswet. Zo kan er kan nu al geoefend worden met de mogelijkheden die de Omgevingswet biedt.
Flexibiliteit in parkeernorm
Voor project World Food Center in Ede is bewust voor een bestemmingsplan verbrede reikwijdte gekozen, gezien de mogelijkheid om de plantermijn te verlengen van tien naar twintig jaar. Daarnaast wordt onderzocht of bepaalde beleidsregels globaal kunnen worden opgesteld, om zo het college van B&W de kans te geven flexibel te kunnen inspelen op toekomstige ontwikkelingen. Concreet voorbeeld hiervan is de parkeernorm. Want door het stimuleren van duurzame mobiliteit is het vermoeden dat het autogebruik in de toekomst zal afnemen. Door goede monitoring ziet de gemeente kansen om de parkeernorm in de toekomst naar beneden bij te stellen.
Rekening houden met technische ontwikkeling
In de vernieuwing van de Groene Delta in Nijmegen wordt een transitie van fossiele naar duurzame energie op gang gebracht. De ontwikkelingen op het vlak van duurzame energiebronnen gaan dusdanig snel dat het lastig te voorspellen is wat er over 10 of 20 jaar allemaal technisch mogelijk is. De verbrede reikwijdte biedt hier vooral de kans om door het toepassen van een globale bestemming een toekomstbestendig bestemmingsplan vorm te geven. Daarnaast stimuleert het werken in de geest van de Omgevingswet om een open het gesprek aan te gaan met de omgeving over de ambities op het terrein.
Ruimte voor ambitie en latere invulling
Voor de binnenstedelijke transformatie van Klein Plaspoelpolder in Leidschendam-Voorburg werken we met het credo: “vastleggen wat moet, loslaten wat kan”. Dit komt terug in de werkwijze met spelregelkaarten. In deze spelregelkaarten, welke in brede participatie met de omgeving tot stand zijn gekomen, worden een aantal belangrijke randvoorwaarden vastgelegd maar verder vooral ambities geformuleerd. De gemeente bouwt zo vrijheid in voor marktpartijen om deze ambities naar eigen inzicht in te vullen. Met behulp van het bestemmingsplan verbrede reikwijdte kunnen we deze werkwijze ook publiekrechtelijk vastleggen. Zo hoeft bijvoorbeeld bij de vaststelling van het bestemmingsplan nog geen gedetailleerd woningprogramma bekend te zijn; de crisis- en herstelwet biedt ruimte om het exploitatieplan globaal te houden. Pas bij de vergunningsaanvraag moet er een gedetailleerd exploitatieplan of anterieure overeenkomst zijn. Daarnaast mogen ook een aantal technische onderzoeken worden doorgeschoven naar de vergunningsfase. Gedetailleerde onderzoeken kunnen hiermee worden toegespitst op een concreet bouwplan, wat onnodige onderzoekslasten voorkomt.
Cover: ”Nijmegen vanuit de lucht” (CC BY-SA 2.0) by reinketelaars
Dit artikel verscheen eerder op overmorgen.nl
