13 maart 2013
2 minuten
De Nederlandse kantorenmarkt wordt vaak voorgesteld als een uniform probleemgebied, zonder interne differentiatie. Dit is inherent aan het feit dat gebruik wordt gemaakt van geaggregeerde, landelijke marktcijfers. Hierdoor is de Nederlandse kantorenmarkt vooral negatief in het nieuws en met name de perceptie van buitenlandse partijen wordt hierdoor beïnvloed.
De vraag is echter of Nederland zoveel afwijkt van het buitenland en of er in de huidige markt geen reële kansen over het hoofd worden gezien. Reden voor CBRE om de toenemende differentiatie in de kantorenmarkt in kaart te brengen en een vergelijking op Europees niveau te trekken. De uitkomsten hiervan zijn weergegeven in het rapport Making a Difference, dat op de Mipim wordt uitgebracht.
Het onderzoek van CBRE toont aan dat de concentratie van eindgebruikers op multifunctionele en multimodaal bereikbare locaties leidt tot een toenemende differentiatie in de kantorenmarkt. Terwijl de gewilde locaties een stabiel of verbeterend marktbeeld laten zien, is er ook een groep locaties die juist eindgebruikers verliest. De Nederlandse kantorenmarkt is daarmee zeker geen homogene markt, maar een verzameling deelgebieden die verschillende kanten op bewegen.
Deze trend is bovendien niet uniek voor Nederland. Verrassend genoeg blijken landelijke data in het buitenland vrijwel niet voorhanden te zijn. Een internationale vergelijking is eigenlijk alleen mogelijk op het niveau van stedelijke deelgebieden. Op dit schaalniveau zijn de overeenkomsten opvallend. Zo liggen de leegstandscijfers in de toplocaties van Europa vrijwel overal onder de 10%. De monofunctionele, perifere locaties geven eveneens voor vrijwel alle Europese steden een vergelijkbaar beeld met hoge leegstandscijfers. De leegstandspatronen vertonen binnen Europa dus een vergelijkbaar beeld, en de Nederlandse steden zijn hier geen uitzondering op .
Het rapport Making a difference laat zien dat er geen structurele reden voor vastgoedpartijen is om de Nederlandse markt te mijden. In feite leidt de toenemende duidelijkheid over de richting van de verschillende deelmarkten tot het zichtbaar worden van kansen in de markt. Daarbij is de risico-rendementsverhouding in de Nederlandse toplocaties veelal gunstiger dan in de buurlanden.
