26 juni 2014
2 minuten
Krimp bij energiebedrijven door einde oud verdienmodel
De lijdensweg lijkt bovendien nog niet ten einde. Uit ramingen van de Amerikaanse bank Citi komt naar voren dat de marges en omzetten van de grote nutsbedrijven als RWE en Vattenfall (eigenaren van respectievelijk Essent en Nuon) de komende twee jaar verder zullen krimpen. De energiebedrijven zelf zijn in 2012 gestopt met het geven van winst- en omzetverwachtingen.
Het Duitse RWE en het Zweedse Vattenfall kampen door hun Nederlandse avonturen bovendien met een grote schuldenlast van respectievelijk € 30,6 mrd en € 16 mrd, ondanks bezuinigingen, ontslagrondes en het afstoten van bedrijfsonderdelen. De lage winstgevendheid en slechte vooruitzichten vertalen zich in lage beurskoersen. Europese nutsbedrijven hebben de afgelopen jaren honderden miljoenen euro’s aan beurswaarde zien verdampen.
‘De beurswaarde van de grote bedrijven is sinds 2008 met 59% gedaald. Dat zegt alles’, erkent Peter Smink, topman van Nuon. ‘De verdiencapaciteit van ons soort bedrijven zal lager zijn. De vraag is afgenomen en de capaciteit toegenomen. Dat beeld gaat niet wezenlijk veranderen.’
De sector kampt met overcapaciteit. De bedrijven hebben in de goede jaren voor de crisis te veel energiecentrales gebouwd. Er zijn zelfs nog centrales in aanbouw, waardoor de beschikbare opwekcapaciteit tot 2016 toeneemt. Veel gascentrales kunnen daarbij niet goed concurreren door de lage stroomprijzen als gevolg van het groeiende aanbod van gesubsidieerde groene stroom.
De vraag naar elektriciteit neemt door de broze toestand van de Europese economie nog steeds af. ‘De bedrijven worden steeds kleiner’, zegt zakenbankier Philip ten Bosch van Citi. ‘We gaan nog een jaar of twee een krimp van de marges zien.’ Marcus van den Hoek van consultantsbureau Deloitte is eveneens pessimistisch. ‘Sommige gevestigde energieleveranciers dreigen langzamerhand sterfhuizen te worden. Bij de meeste zie je omvangrijke programma’s om het huis op orde te brengen. Daarnaast proberen ze slecht renderende activiteiten af te stoten, maar omdat alle bedrijven dezelfde activiteiten kwijt willen is er meer aanbod dan vraag. Verder raken ze klanten kwijt aan prijsvechters.
Om marktaandeel te behouden kopen ze na verloop van tijd een prijsvechter op of diens klantenportefeuille. Ze kopen in feite hun oude klanten terug, maar wel met — nog — lagere marges.’
Geschreven door: Gijs den Brinker en Rob de Lange
