Stroomprijzen in Duitsland, Frankrijk en België liggen veel lager
Dit blijkt uit een overzicht van elektriciteitsbeurs APX. In een vergelijking tussen Duitsland, België, Frankrijk en Nederland is Nederland het duurste en Duitsland het goedkoopst. Hierbij gaat het om de -gemiddelde handelsprijzen, die stroomproducenten en afnemers dagelijks overeenkomen.
Vooral grootverbruikers hebben concurrentienadeel door de prijsverschillen. Een fabriek in Oost-Nederland is duurder uit dan eenzelfde fabriek een paar kilometer verderop over de grens. Volgens de vereniging van grootverbruikers in Nederland, de VENW, lijdt het hele Nederlandse bedrijfsleven hierdoor verliezen. Nederlandse grootverbruikers nemen jaarlijks ongeveer 35 terawattuur af. Vermenigvuldigd met het huidige prijsverschil (€ 14 per megawattuur) komt dit uit op bijna € 500 mln per jaar.
De verschillen zijn ontstaan doordat Duitsland in korte tijd veel zon- en windenergie is gaan opwekken. Zeker als Duitsland door gunstig weer meer groene energie opwekt dan voorspeld, komt er veel stroom beschikbaar op het Duitse net. Energiebedrijven moeten hiervan af en verlagen de stroomprijs in de hoop dat bedrijven de stroom willen afnemen.
Eigenlijk zou Nederland van deze situatie moeten profiteren door op de momenten van overschot goedkope elektriciteit uit het buurland te halen. Gedeeltelijk gebeurt dit ook, maar het probleem is dat er te weinig verbindingen zijn met het buitenland om al het overschot naar Nederland te transporteren. ‘We hebben veel verbindingen met Duitsland’, zegt een woordvoerder van netbeheerder Tennet. ‘Maar zeker als er veel goedkope stroom is in Duitsland zijn de verbindingen maximaal benut. Er kan dan niet meer elektriciteit naar Nederland en daardoor kan het gebeuren dat de stroomprijs in Duitsland lager is dan in Nederland.’
Tennet bouwt aan extra capaciteit tussen Duitsland en Nederland, wat het probleem deels moet verhelpen, maar de beheerder geeft ook te kennen dat het niet mogelijk is om het probleem helemaal weg te halen. ‘Dan zou je bijzonder veel verbindingen met Duitsland moeten maken, en dat terwijl er lang niet elke dag zo’n overaanbod is in Duitsland. Het loont niet om hiervoor nog veel meer te maken. Vooral grote afnemers blijven zo te maken houden met prijsverschillen. Consumenten zullen er minder van merken, al wachten hun mogelijk juist lagere prijzen.’
Auteursrecht voorbehouden aan Het Financieele Dagblad
