Het gangbare dogma luidt dat huizenprijzen dalen als er maar genoeg nieuwe bouwgrond door de overheid beschikbaar wordt gemaakt. Mede vanwege de alsmaar stijgende huizenprijzen in de Verenigde Staten, pleiten velen daarom voor bouwen buiten de stadsgrenzen. En doordat de overheid de ontsluitingswegen hiervoor subsidiëren, blijven de buitenwijken alsmaar verder groeien. Ook in Nederland wordt door de woningschaarste gedebatteerd over bouwen buiten de stadsgrenzen, dat goedkoper zou zijn dan binnenstedelijk bouwen.

Het Engelstalige planningsplatform Planetizen analyseert waarom deze redenering niet opgaat. Als eerste reden is nieuwe bouwgrond creëren niet de enige manier om plek voor woningen te maken. Ook het verhogen van toegestane bouwhoogtes en dichtheden in bestaand stedelijk gebied kan zorgen voor nieuwe bouwlocaties.

Ten tweede is bouwen in het groen niet per se goedkoper. Een uitdijende stad zorgt namelijk voor extra transportkosten, want grotere buitenwijken zorgen voor langere reistijden en hogere benzinekosten. Ten derde zorgen de langere afstanden ook voor meer CO2-uitstoot en auto-ongelukken, wat bijdraagt aan de maatschappelijke meerkosten van een uitdijende stad.

Cover: Pixabay