Tijdens de vorige ontbijtsessie van het Genootschap Visie en Strategie in de Bouw (GSVB) stond de rol van projectontwikkelaars centraal in de nieuwe realiteit. Met als scherpe conclusie dat er wel een schepje betrokkenheid en marketinggerichtheid bovenop mag. In de nieuwe realiteit staat de klant immers centraal en moet het stenen product worden gevormd naar zijn behoeften. Nog niet iedere projectontwikkelaar weet al hoe dit moet, en de markt is momenteel genadeloos: als het niet verkoopt, klopt het niet. Directeur Stadsontwikkeling in Rotterdam Astrid Sanson vroeg om empathie: om betrokkenheid bij de plek en bij de mensen voor wie je het allemaal doet.

Een hoop werk aan de winkel dus voor ontwikkelaars, willen ze in business blijven. Maar hoe staat het ondertussen met de rol van de overheid in de nieuwe realiteit? Ruimtelijke ordening is een van de fronten waarop de overheid zich steeds verder terugtrekt. Er moet meer ruimte komen voor vraaggestuurd ontwikkelen: meer ruimte voor de klant en meer ruimte voor ondernemerschap bij ontwikkelaars en bouwers.
Hoe past de overheid in dit plaatje? Onder leiding van Gert Middelkoop gingen Anne Bliek-de Jong (gedeputeerde Provincie Flevoland), Friso de Zeeuw (directeur Bouwfonds Ontwikkeling, prakijkhoogleraar Gebiedsontwikkeling), Jan Sinke (directeur de Veste) en Frits van Dongen (Rijksbouwmeester) over dit onderwerp in gesprek tijdens een ontbijtsessie in oktober.

Niet erg, dat de rijksoverheid de ruimtelijke ordening over de schutting werpt, aldus Friso de Zeeuw. “Er gebeurde toch al niet zo veel de laatste jaren.” De Structuurvisie, waarin weinig visie te bespeuren valt, geeft de situatie weer zoals die in de praktijk al bestond en getuigt dus van een flinke dosis realisme. “Die vorige nota’s waren vooral papieren heldendom. Ze misten een uitvoeringsprogramma. Zonder geld, programma en organisatie zijn die nota’s niets meer dan een stuk papier.” Ook op het gebied van de hervorming van het binnenlands bestuur, hoewel “een ander hobby-circuit”, valt weinig te verwachten de komende jaren. De Zeeuw: “Het is het eeuwige hometrainerbeleid: veel trappen, nooit vooruitkomen.” Is er voor het Rijk dan geen belangrijke rol weggelegd als coach, wil Middelkoop weten. De coach doet niet mee aan het spel zelf, maar heeft vanaf de bank slaan waar zich mogelijkheden voordoen. Voor de rest is het toch vooral bukken en afwachten.”

Voor het volledige artikel zie bijlage.