18 februari 2012
3 minuten
Conflictpreventie in PPS
Bij Publiek Private Samenwerking (PPS) in ruimtelijke ontwikkelingsprojecten treden veel knelpunten op die de samenwerking sterk beïnvloeden. Er zijn aanwijzingen dat de specifieke eigenschappen van een PPS de kans op disfunctionele sociaal-emotionele conflicten vergroten. Knelpunten kunnen dan escaleren tot disfunctionele conflicten. In zijn thesis onderzoekt Lousberg welke interventies op operationeel niveau in PPS bij ruimtelijke ontwikkelingsprojecten disfunctionele conflicten kunnen voorkomen. Met behulp van literatuuronderzoek, een experiment in een spelsimulatie, een expertonderzoek en twee case onderzoeken heeft Lousberg uiteindelijk meerdere interventies gevonden die conflictsituaties – in zowel een coöperatief als competitief klimaat - in PPS in ruimtelijke ontwikkeling kunnen voorkomen. Alle interventies blijken in mindere of meerdere mate te maken te hebben met de haalbaarheid en relatie van de PPS.
Aanbeveling uit het onderzoek
Naast een kwantitatief betrouwbare inschatting van de aannames op grond van de ervaringscijfers is het zaak om (evenredig) veel aandacht te geven aan de kwaliteit van de relatie. De geloofwaardigheid van aannames wordt namelijk beïnvloed door de relatie die onderhandelingspartners met elkaar hebben: het gaat om sturen op haalbaarheid èn de relatie.
Hoe kan men tijdens onderhandelingen sturen op de relatie:
1. in de beginfase van de onderhandelingen vooral bespreekbaar te maken ‘hoe men er in zit’. Dan gaat het niet om gebruikelijke cliché verhalen over ‘business opportunity’s’ en dergelijke, maar om de authenticiteit van de betrokkenheid;
2. in de tussenfase van de onderhandelingen de confrontatie zeker niet uit de weg te gaan, maar tegelijkertijd achtergronden van standpunten uitgebreid aan bod te laten komen en met elkaar te onderzoeken wat de mogelijkheden zijn, vaak op een –beperkt- informele manier;
3. in de slotfase een stevige positie in te nemen, mits er sprake is van een coöperatief samenwerkingsklimaat. In de slotfase lijkt steeds minder aandacht besteed te worden aan het onderhouden van de relatie; daar is dan ook het moment niet meer voor, er moeten tenslotte knopen doorgehakt worden. Echter, op dat moment blijkt de voorheen gedane investering in de relatie letterlijk en figuurlijk zijn geld op te brengen; al is het alleen al door de grotere kwalitatieve rijkheid van beslissingen.
Voor het proefschrift van Ir. Louis Lousberg klik hier.
Ir. Louis Lousberg
Louis Lousberg studeerde van 1982 tot 1989 bouwkunde aan de TU Delft. Sinds zijn afstuderen werkte hij als projectmanager bij diverse architecten- en adviesbureaus en sinds 2003 als zelfstandig projectmanager. Sinds 2003 is hij tevens als universitair docent Design- & Construction Management (afdeling Real Estate and Housing) verbonden aan de faculteit bouwkunde van de TU Delft. Lousbergs specialisme is managementtheorie en onderzoek naar de samenwerking tussen bouwpartners.
