De ‘New Town’ Alamar komt op het eerste gezicht vertrouwd voor. Kenmerkend is namelijk de overvloed aan gestandaardiseerde appartementsgebouwen van 5-6 verdiepingen met sociale woningbouw. In de jaren ‘50 en ‘60 was een vergelijkbaar type populair in West-Europa. De gebouwen zijn op een systematische manier gerangschikt waarbij elke strook een aantal winkels, scholen en andere voorzieningen heeft in combinatie met groen en veel ruimte voor verkeer.

Maar de overeenkomsten blijken beperkt tot de uiterlijke kenmerken. Om te beginnen werd deze New Town niet in de jaren 50 maar in de jaren 70 gebouwd en wel op een hele bijzondere manier, totaal anders dan zijn Europese familieleden. Zelfs al hebben ze hetzelfde DNA, Alamar werd niet alleen gevormd door het modernistische canon van naoorlogse nieuwe steden, maar net zozeer door de revolutionaire stemming van Cuba na de triomf van de revolutie in 1959. De stad draagt ​​zelfs de kenmerken van de pre-revolutionaire periode onder het regime van president Fulgencio Batista.