Analyse Het bestaat al langer: het idee dat diverse ontwikkelperspectieven de brede welvaart in een gebied kunnen vergroten. Maar hoe krijg je écht iedereen aan tafel en wat levert die aanpak op? Onderzoekers Saskia Ruijsink en Merten Nefs beschrijven de drie belangrijkste lessen uit een experiment op het Marineterrein in Amsterdam.
In september organiseerde de TU Delft met de Proeftuin Postgroei Marineterrein en Bureau Marineterrein een workshop rondom de vraag hoe gebiedsontwikkeling effectiever kan bijdragen aan brede welvaart. Omdat we nog weinig ervaring hebben met het inbrengen van belangen en waarden van belanghebbenden die normaal niet aan tafel zitten, ontwikkelde Saskia Ruijsink (TU Delft) een alternatieve procesaanpak, als onderdeel van haar promotieonderzoek. Zij testte deze in september 2025 in een workshop op het Marineterrein. Hieraan namen bijna twintig bewoners deel, alsmede ondernemers, medewerkers van de gemeente Amsterdam, de beheerders van het terrein en experts. Hoe verliep dat, wat leverde het op en wat kunnen we daarvan leren?
Brede welvaart kijkt verder dan het ‘hier en nu’. Het concept houdt ook rekening met generaties na ons en met het welzijn van mensen die ‘elders’ leven en worden beïnvloed door onze keuzes ‘hier’. In de workshop onderzochten we wat verschillende gebiedspartijen of belanghebbenden van waarde vinden op het Marineterrein én wat zij nodig hebben om hun stem te laten horen en naar anderen te luisteren in het gebiedsontwikkelingsproces. Maar hoe zorgen we ervoor dat we in een workshop echt de diverse perspectieven aan tafel krijgen? En hoe kunnen we ook de ‘stille stemmen’ laten horen, zoals van de generaties na ons, maar ook van niet-menselijk leven?
Verplaatsen in persona
Wij hebben hiertoe geëxperimenteerd met een vorm waarbij deelnemers zich in persona verplaatsten: fictieve, maar realistische personages. De persona vertegenwoordigden usual suspects zoals een projectleider innovatie bij de gemeente, een projectontwikkelaar en een buurtbewoner. Maar ook unusual suspects kwamen aan bod, zoals vertegenwoordigers van de natuur, toekomstige bewoners, mensen van elders én uit het verleden. In een gestructureerd proces spraken deelnemers namens hun persona. Ze werkten in drie groepen met ongeveer zes deelnemers, met gesprekstechnieken die zijn geïnspireerd op ‘socratische’ principes: luisteren staat centraal, niet direct reageren, nadenken voor spreken en gecontroleerde spreektijd. Iedere groep werkte toe naar een manifest met daarin de waarden van de plek en de ingrediënten voor een meer divers gebiedsontwikkelingsproces.
Een aantal voorbeelden laat zien wat voor persona er aan de tafels zaten:
Wan de werkgroepvertegenwoordiger is bewoner, direct naast het Marineterrein. Wan is verantwoordelijk voor de communicatie van de Werkgroep Ontwikkeling Marineterrein (WOM); een bewoners/ omwonenden-groep die zich inzet voor het terrein. “Wij willen meepraten in de planvorming. Omdat we van het gebied houden. Ze komen vanuit de hele stad hierheen en genieten van het gebied. En ja, dat moeten we behouden.”
Ali de portfoliomanager is verantwoordelijk voor acquisitie in Amsterdam en werkzaam bij de internationale investeerder Value Creators - Real Estate Investment. “We gaan er natuurlijk voor zorgen dat het een groene oase blijft, maar het is natuurlijk wel nodig om te kijken naar de geplande woningaantallen, want die zijn wat te laag. Of eigenlijk veel te laag.”
Marti de marine-ingenieur en commandant was in 1870 werkzaam op het Marineterrein. Marti ondersteunde de Marine-ingenieur Bruno Johannes Tideman (1834-1883) die het nieuwe plan voor de Rijkswerf, (tegenwoordig: het Marineterrein) maakte. Dat was in die tijd een zeer innovatief plan. “Ik wilde destijds stalen schepen, nu moet het iets anders zijn. Omdat oorlog iets is waar we rekening mee moeten houden, daar moeten we ook niet naïef in zijn.”
Zoggy het zonneklepjesmos (Physciella chloantha) is een plantje, een korstmos uit de familie Physciaceae. Het komt voor op het Marineterrein en gedijt bij warmte. Zonneklepjesmos is een samenwerking van twee verschillende levensvormen: schimmels en algen. “Ik woon op het Marineterrein (…) en ik ben ook echt het Marineterrein. (…) Ik ben een indicator voor schone lucht: als ik er ben dan is de lucht schoon.”
Fro de filmstudent woont in de (nabije) toekomst, in 2035, in de Weesperflat in Amsterdam. Fro is student aan de kunstacademie, houdt van het leven en van Amsterdam en is geselecteerd via een loting om mee te praten over de inrichting van het Marineterrein. Daarvoor reist hij tien jaar terug in de tijd en neemt zijn ervaring mee. “In 2035 is het Marineterrein té commercieel geworden, er is te weinig ruimte om dingen met elkaar uit te proberen.”
Miro de Mijnbouwer is een inheemse Australiër en tevens een bruggenbouwer als senior adviseur Inheemse zaken bij Mount M Mines, een mijnbouwbedrijf in Australië. De mijnen leveren grondstoffen voor de elektronica die op het Marineterrein wordt gebruikt. “Het gaat niet alleen over wat we hier doen en in het nu en over wat voor ons belangrijk is. Het gaat ook over verantwoordelijkheid nemen, voor de impact van wat we nu doen voor de toekomst en elders op de wereld.”
Een divers gebiedsontwikkelingsproces start bij het erkennen van de diverse waarden van de plek, het Marineterrein. Ali, de persona van een portfoliomanager bij een internationale investeerder, vindt de combinatie van ruimtelijke kwaliteit en financieel rendement waardevol. Terwijl Zoggy, de persona van een zonneklepjessmos, inzet op samenwerken en een betere zorg voor de natuur.
Behouden en versterken
De diverse perspectieven van de persona resulteerden uiteindelijk in een set van waarden van het Marineterrein die gekoesterd en/ of versterkt moeten worden in de gebiedsontwikkeling:
- De ruimtelijke kwaliteit van de leefomgeving. De openheid, de aanwezigheid van water (om in te zwemmen!) en groen, de tastbare cultuurhistorische waarden van gebouwen en de ruimtelijke structuur.
- De omvang en kwaliteit van natuur en de zorg die er op het terrein is voor de natuur en haar biodiversiteit.
- Het sociale ecosysteem en de unieke sociale cohesie die veel verder reikt dan het terrein en haar tentakels uitspreidt naar de buurt en de rest van de stad en die samenhangt met de lokale identiteit van het terrein.
- De ruimte voor experiment en innovatie en voor verantwoord en gedurfd ondernemerschap op het terrein.
- Het experimenteren met coöperatieve ontwikkeling dat al is gestart. Het Marineterrein heeft de potentie om een zoöp te worden.
Om deze waarden te kunnen behouden en versterken, is de procesinrichting essentieel. Deelnemers kwamen in de workshop tot aantal randvoorwaarden voor het verdere gebiedsontwikkelingsproces. Als eerste een coöperatieve/’zoöperatieve’ vorm van gebiedsontwikkeling die inzet op het creëren van waarde voor mens en planeet, met geld als middel in plaats van doel. Deze vorm sluit goed aan bij de waarden die de persona identificeerden. Daarvoor is een zeer diverse vertegenwoordiging voorwaardelijk. De hele stad moet meepraten: professionals van publieke en private organisaties, bewoners en ondernemers, jongeren, de natuur, toekomstige generaties, et cetera. Zij moeten ook met gepaste middelen in staat gesteld worden met elkaar in gesprek te gaan. Wat hebben verschillende actoren nodig om hun stem te laten horen?

‘Zwemmende mensen bij het Marineterrein, Amsterdam’ door Marc Bruxelle (bron: Shutterstock)
Neutraliteit en transparantie zijn voorwaardelijk voor deze diversiteit. Besluitvorming moet navolgbaar zijn, voor iedereen. Dit kan worden geborgd door een curator die los van belangen afspraken vastlegt, bijvoorbeeld in een convenant. Dit geldt ook voor het op transparante wijze toezien op de naleving. En tot slot moeten we anders leren omgaan met tijd. Gebiedsontwikkeling is een zeer lange termijnproces en gaat om veel meer dan de fysieke gebiedsontwikkeling. Op het Marineterrein is nog geen schop in de grond gegaan en zijn de woningbouwplannen nog niet definitief. Toch is het gebiedsontwikkelingsproces al lang begonnen met de identiteitsontwikkeling van het terrein, met terreingebruikers die zich tot Marineterrein-stewards ontpoppen, met de versterking van de biodiversiteit en het opbouwen en transformeren van netwerken en relaties.
We moeten niet vergeten dat we nog in ieder geval zeven jaar hebben om dit gebied elke keer weer met waarden te laden
Daarom is het belangrijk dat ook hardere instrumenten zoals de grondexploitaties (GREX) verder gaan dan het sec berekenen van resultaten voor over tien jaar. “Defensie gaat zich hier terugtrekken op een kleiner stukje grond en voordat er hier überhaupt iets ontwikkeld gaan worden, zijn we in 2032,” zegt Marieke van Doorninck, initiatiefnemer Proeftuin Postgroei Marineterrein. “We moeten niet vergeten dat we nog in ieder geval zeven jaar hebben, en misschien nog wel langer, om dit gebied elke keer weer met waarden te laden. En met waarden, waar de rest ook van de stad iets aan heeft. Dat proces dat begint niet als we aan fysieke gebiedsontwikkeling gaan doen, dat is al begonnen.”
Ook naar stille stemmen luisteren
Wat kunnen we meenemen uit deze workshop voor andere gebiedsontwikkelingen? We noemen drie lessen:
1 Leren luisteren en omgaan met ongemak
Het werken vanuit verschillende perspectieven is relevant voor brede welvaart, maar het is zeker niet eenvoudig. Het roept de vraag op of we ons wel echt kunnen inleven in andere perspectieven: zijn we in staat om de natuur of kwetsbare groepen mensen te vertegenwoordigen als we zelf in een heel andere positie zitten? Dit is een uitdaging. De workshop liet zien dat het ongemakkelijk is. Maar het is tot op zekere hoogte mogelijk en verrijkend. We zullen beter moeten leren luisteren en accepteren dat verandering gepaard gaat met ongemak. “Ik vind het wel heel tof om te ervaren hoe ongemakkelijk het kan zijn om vanuit een ander perspectief te denken en dat het echt niet zo makkelijk is om naar die stip van brede welvaart met elkaar te werken,” zegt Sophie van Opstal, bureau Marineterrein, voormalig curator van het Marineterrein.

‘Pension Homeland op het Marineterrein, Amsterdam’ door Ceescamel (bron: Wikimedia Commons) onder CC BY-SA 4.0, uitsnede van origineel
2 Let op de subtiele verschillen
De waarden die de deelnemers vanuit de zeer diverse perspectieven van de persona identificeerden voor het Marineterrein, lijken op het eerste gezicht niet wezenlijk anders dan waarden die de gangbare belanghebbenden zouden toekennen. Toch komen in de procesvoorwaarden wel elementen terug die niet standaard op de gebiedsontwikkelingsagenda staan, zoals het meenemen van niet-gehoorde stemmen. Stichting Marineterrein Collectief en de Werkgroep Ontwikkeling Marineterrein hebben drie dagen na de workshop een gezamenlijk Marineterrein Manifest vastgesteld en gedeeld, met daarin veel overlappende waarden van de plek en voor het proces. Toch zijn er subtiele verschillen. Het Marineterrein Manifest zet in op coöperatieve gebiedsontwikkeling, maar de aandacht voor transparantie, de lange termijn, een zeer diverse vertegenwoordiging en het luisteren (ook naar stille stemmen), worden niet expliciet benoemd. In de workshop kwam dit wel naar voren. Laat dat zien dat we nog niet klaar zijn om te luisteren en te werken met diverse gebiedsperspectieven in gebiedsontwikkeling?
Het is verfrissend om het Marineterrein vanuit het perspectief van een korstmos te bekijken
3 Heb geduld
Voorlopig zullen vooral de gevestigde orde en de machtige partijen een grote stempel blijven drukken op gebiedsontwikkeling. Op het Marineterrein hebben we geëxperimenteerd met het luisteren naar elkaar, waarbij we voorbij konden gaan aan praktische belemmeringen. Zo kon een investeerder uit Parijs praten met een mijnwerker die zich inzet voor de inheemse volkeren in Australië. Dit zijn gesprekken die niet direct tot een nieuwe businesscase leiden en gemakkelijk weggewuifd worden bij de harde besluitvorming. Maar alle begin is moeilijk. Na verloop van tijd ontwikkelen we voelsprieten voor deze manier van kijken vanuit verschillende perspectieven en zullen veel professionals dit wellicht tot hun nieuwe routine maken.
Uiteindelijk zijn hardere middelen nodig, zoals wetgeving en financieringsprikkels om de gewenste structurele verandering te realiseren. Maar ook daarvoor begint de vernieuwing bij het planten van zaadjes voor anders denken. En dan is het toch best wel eens verfrissend om het Marineterrein vanuit het perspectief van een korstmos te bekijken.
Impressie van het Marineterrein, de community ter plekke en de visies op de transformatie van het gebied.
Cover: ‘Marineterrein vanaf het Scheepvaartmuseum, Amsterdam’ door SjoerdMTA (bron: Wikimedia Commons) onder CC BY-SA 4.0, uitsnede van origineel









