28 september 2012
2 minuten
Voor deze vergelijking ontwikkelde Zhou een kwantitatieve methode voor het meten van stedelijke vitaliteit, waarbij rekening wordt gehouden met zowel de inwoners als met de sociale, culturele en economische activiteiten in openbare ruimten. In haar onderzoek zette ze meerdere lagen van topdown sociaal-ruimtelijke analyses af tegen gegevens over het feitelijke grondgebruik die zijn verkregen via bottom-up veldonderzoek en vragenlijsten. Daarbij lag de nadruk op het bepalen van relaties tussen de verdeling van geplande en niet-geplande sociaaleconomische activiteiten, en de ruimtelijke configuratie van stedelijke elementen op verschillende schaalniveaus.
Conclusies
- De belangrijkste indicatoren voor stedelijke vitaliteit blijken de medeaanwezigheid van mensen en de sociale, culturele en economische activiteiten in publieke ruimten.
- Wat betreft de ruimtelijke factoren ligt de nadruk op de ruimtelijke configuratie van netwerken van straten, de samenstelling van woonblokken en wijken in steden, en het belang van kleinschalige details. Bij dit laatste gaat het bijvoorbeeld om de afmetingen van straatprofielen, vorm, kleur- en materiaalgebruik, ornamenten, beplanting en straatmeubilair.
- De niet-ruimtelijke factoren betreffen hoofdzakelijk de veranderingen op het gebied van stadsplanning en bestuur. Van bijzonder belang voor dit thema zijn de stelselmatige benadering van planning en toezicht en de decentralisatie van besluitvormende instanties.
- De resultaten van de vergelijkende casestudy’s laten een sterke correlatie zien tussen de ruimte en het sociaaleconomische leven in de nieuwe steden.
- In Tongzhou vormt de open rasterstructuur een essentiële ruimtelijke voorwaarde om een dynamisch straatleven te bevorderen, met de mengeling van diverse commerciële, culturele en publieke programma’s die her en der langs de straten plaatsvindt.
- In Almere hebben de flexibiliteit in architectuurontwerp en de bottom-up gestuurde gemeenschapsplanning die zijn geïmplementeerd een positief effect op het betrekken van lokale en potentiële bewoners bij het stadsleven.
Ontwikkelingsstrategieën voor nieuwe steden
Het onderzoek resulteerde in een meer gedetailleerde definitie van stedelijke vitaliteit en een aangevulde lijst met de vereiste ruimtelijke voorwaarden. Dit werd vertaald naar het driehoeksdiagram plaats-mens-programma (zie schema) en concrete suggesties voor de ontwikkelingsstrategieën van de onderzochte steden, met het oog op de complexiteit en onzekerheden van de hedendaagse maatschappij.
Urban Vitality in Dutch and Chinese New Towns - Afbeelding 1
Urban vitality triangle
Jing Zhou
Jing Zhou (Beijing, 1980) studeerde architectuur en stadsplanning aan de universiteit van Tianjin in China. In 2004 kwam ze naar Nederland en volgde ze de masteropleiding Urbanism aan de faculteit Bouwkunde van de TU Delft. Ze studeerde cum laude af op het onderwerp duurzame stadsvernieuwing en werd vervolgens wetenschappelijk onderzoeker, gefinancierd door de leerstoel Stadsontwerp van de TU Delft samen met het International New Town Institute (INTI) in Almere.
Tekst gebaseerd op:
- Persbericht TU Delft
- Proefschrift Urban Vitality in Dutch and Chinese New Towns
Zie voor de volledige publicatie:
