In China worden dit soort grootschalige tabula rasa-projecten vooral gebruikt als politiek instrument. Shenzhen en Pudong werden respectievelijk in de jaren tachtig en negentig gebouwd voor de nationale hervormingen en China’s openstelling naar de rest van de wereld van toenmalig leider Deng Xiaoping. Xi Jingping wil zijn voorganger overtreffen met een nog ambitieuzere stad naar zijn eigen visie.

Politieke levensverwachting

Xiong’an wordt ontwikkeld via richtlijnen en ambities van de nationale regering. Naast politieke ambities zijn er ook ruimtelijke doeleinden: Xiong’an moet de drukke hoofdstad Beijing ontlasten en vormt een experiment voor het oplossen van problemen als verkeersdrukte en smog in grote steden. 

Door de aanwezigheid van het centrale planningsapparaat en het feit dat een groot deel van de grond staatseigendom is, zijn deze plannen goed haalbaar en snel uitvoerbaar. De haalbaarheid is uiteindelijk echter vooral afhankelijk van de politieke levensverwachting van de president.

Coverfoto: 颜邯