Nieuws Dit zijn dé stukken die je gelezen moet hebben om helemaal bij te zijn bij de (gebieds)ontwikkelingen van de afgelopen week. Zo onderzochten we hoe in het buitenland wooncoöperaties zo groot als een complete buurt tot stand komen. Ook biedt een treurtrip in België onverwacht veel inspiratie.
Wooncoöperaties komen in Nederland moeilijk van de grond. Journalist Jaco Boer verdiepte zich in twee coöperaties in Berlijn en Zürich. Die realiseerden complete nieuwbouwbuurten waar enkele duizenden bewoners langdurig tegen grote huurprijsstijgingen worden beschermd.
Minder florissant, maar bijzonder interessant voor gebiedsontwikkelaars is Charleroi in België. Volgens journalist Mark van Wonderen is dit de ultieme treurbestemming. “Maar,” voegt hij eraan toe, “noem het niet de lelijkste stad van de wereld.”
Waar chaos en misverstanden tot norm verheven lijken te zijn in Charleroi, zijn we dat in Nederlandse steden een beetje kwijtgeraakt, vindt architect Bjarne Mastenbroek. Hij houdt een pleidooi voor meer margeruimte – voor mens en landschap. “Als je alles in de stad bebouwt, gaat het fout.”
Laat het een les zijn voor Manchester waar het Castlefield Viaduct al 50 jaar niet meer als spoorbrug in gebruik is en nu als groen park op hoogte het verbindende element tussen nieuwe gebiedsontwikkelingen moet vormen.
Verder wil ik u nog wijzen op het pleidooi van onze columnist Ellen van Bueren om het vertrouwde poldermodel van stal te halen. Niet om winst te spreiden maar om de klimaatpijn eerlijk te verdelen: “Het alternatief is een verzuurde samenleving met chagrijn, onderling venijn en gebrek aan solidariteit.”
Cover: ‘Weekoverzicht Cover’ door Ineke Lammers (bron: gebiedsontwikkeling.nu)
Door Joost Zonneveld
Hoofdredacteur van Gebiedsontwikkeling.nu
