platform voor kennis, nieuws en opinie
Door Anne Luijten
6 jun 2013 - Voor Guy Verhofstadt is er geen twijfel mogelijk: de oplossing voor de vastgoedmarkt kan alleen komen vanuit Brussel. De bankenunie en eurobonds moeten de economie weer zodanig aanzwengelen dat vertrouwen en daarmee financieringsruimte ontstaat. Maar eerst wil Verhofstadt nog iets kwijt over het thema van deze eerste Provada-dag, herontwikkeling. Zelf is Verhofstadt namelijk een verwoed verbouwer. En met hem menig Belg, die, zoals bekend, met de steen in de maag wordt geboren. Huren doen de zuiderburen niet aan, het eerste waar ieder jong gezin aan denkt is het bouwen, of verbouwen, van een eigen huis. Dat leidt weliswaar tot ‘een chaos die je alleen in Belgie aantreft’, maar daar staat tegenover dat de bouw in Belgie nooit zal stilvallen, aldus Verhofstadt.
Van de Nederlandse cijfers wordt Verhofstadt depressief. Maar na een stabilisatie in 2014 zal de bouw- en vastgoedsector in Europees perspectief weer aantrekken, verwacht hij. Daarvoor is echter wel een Europese strategie nodig. Die bestaat uit het enerzijds op gang brengen van de economie (‘niet blijven dromen’) en anderzijds het zo snel mogelijk oplossen van de bankencrisis. Een bankenunie en Europees resolutiefonds dat de rotte appels onder de banken uit kan halen moeten het vertrouwen in de kredietverlening doen terugkeren. Daarbij hoort ook een gemeenschappelijke obligatiemarkt, waardoor een vermindering van de rente kan worden gerealiseerd die de overheden ruimte biedt om te investeren door afname van de rentebetalingen over de staatsschulden. Door de hoge rentevoet in Europa gaan tientallen miljarden euro’s verloren voor de economie, aldus Verhofstadt.
Tegelijkertijd kunnen bedrijven tegen gunstiger voorwaarden kredieten krijgen. Ook moet de Europese investeringsbank een kapitaalsinjectie krijgen, waardoor grote projecten in infra, energie en digitale netwerken mogelijk worden. Het oplossen van het institutionele probleem in Europa is voor Verhofstadt de enige manier om weer econonomische groei te realiseren. Zelfs op een continent als Afrika (economische groei 6%) blijft Europa achter. ‘Europa moet verder integreren, zowel wat betreft begroting als een nauwere verweving van economische strategie van de Eurolanden.’
