Friso de Zeeuw: ‘Ik ben eigenlijk heel gematigd'

Daags na het Brexit-referendum plaatste Stadszaken.nl een column van Friso de Zeeuw online met als aanhef de kop ‘Nexit Nu!’. Want als het om het vakgebied van gebiedsontwikkeling gaat, dan kon hij maar één conclusie stellen: wegwezen bij die Brusselse bureaucratische bende.

‘Sneu achter populisten aanlopen', reageerde PvdA-veteraan Adri Duivesteijn op Twitter.

Wat vindt u van zo’n reactie?

‘Tja, Adri Duivesteijn. Als er een duo is dat elkaar niet ligt, dan zijn het Adri en ik. En natuurlijk lok ik zo’n reactie ook een beetje uit, ofschoon ik volgens mij duidelijk benadrukte dat uittreden voor de open economie van Nederland rampzalig zou zijn. Het ging me om de totaal onzinnig regels die we van Europa krijgen opgelegd en contractproductief werken binnen een Nederlandse context, bijvoorbeeld ten aanzien van staatssteun.’

Werkt het spelen van de retorische kaart soms niet contraproductief?

‘Het draagt niet altijd bij aan de hoogste effectiviteit. Primair staat voorop dat ik iets wil bereiken. Maar elkaar napraten is niet aan mij besteed, zeker als er onzin beweerd wordt. Dan kies ik voor de scherpte. Dat het soms contraproductief werkt, so be it. Daar ben ik ook columnist voor.’

En: ‘Ik ben best een man van de samenwerking. Anders had ik niet bereikt wat ik heb bereikt. Maar in het vakdebat is soms wat scherpte en kleur nodig.’

De pijlen met gif gaan vaak één kant op. Waarom zo gefocust op ‘stadskabouters’, stadmakers, ‘transitieprofeten’? Waarom ook geen horzel zijn in de wereld van de bouwers en ontwikkelaars. Hebt u daar géén kritiek op?

‘Wel degelijk. Tijdens de crisis was het adagium bij veel marktpartijen “de gebruiker centraal”. Wat hebben jullie al die tijd gegaan, hield ik ze voor. Je pocht op je marktkennis, maar die liet je toen het economisch goed ging blijkbaar in de steek. Verder heb ik weinig moeite met commerciële doelstellingen als die overeenstemmen met een maatschappelijk belang: het maken van mooie plannen en de bouw van goede woningen.’

‘Mijn probleem met stadskabouters als Frans Soeterbroek en dat hele Pakhuis de Zwijger is dat zij ideologisch gedreven zijn en uitgaan van een anti-kapitalistische maatschappijvisie, dat alles van onderop moet, omdat het moreel beter is. Ik deel die mening totaal niet. Ik denk dat we voor de grote opgave waarvoor we staan de planmatige variant weer moeten omarmen met marktinvesteringen. Intussen zeg ik ook dat er met die organische variant niets mis is. Maar het was deels een conjunctuurverschijnsel.’

Lees het interview verder op Stadszaken.nl.