De herontwikkeling van Kanaleneiland in Utrecht bleek in 2004 hard nodig. De criminaliteit nam de overhand en het gebied sloot niet meer aan bij de wensen van de bewoners en gemeente. De gemeente Utrecht kwam met een Masterplan en richtte samen met ontwikkelaar Heijmans en corporaties Portaal en Mitros een GEM op. Elke deelnemer deed voor een kwart mee en legde 1 miljoen euro in. 

Makkelijk was het niet altijd. De crisis in 2012 zorgde ervoor dat het plan moest worden aangepast en partijen begonnen te twijfelen aan hun deelname. Uiteindelijke werd besloten om samen door te gaan en in plaats van alles te slopen ook een deel van het gebied te herontwikkelen. 

Er valt uit deze samenwerking een aantal lessen te trekken. De strikte samenwerkingsvorm met duidelijke verplichtingen heeft de partijen bij elkaar gehouden en de flexibiliteit heeft creatieve oplossingen mogelijk gemaakt. In moeilijke periodes konden de deelnemers steeds terugvallen op de vooraf gestelde doelen. 

GO van nu 

Tegenwoordig is het niet meer toegestaan om als gemeente in een GEM te stappen en is gebiedsontwikkeling vaak kleinschaliger. Toch kan geleerd worden van Kanaleneiland. Gemeenten nemen nu vaak een faciliterende rol op zich en stellen strenge eisen aan markt en corporaties. Dit zorgt ervoor dat marktpartijen en corporaties om de tafel gaan om tot een goed resultaat te komen. 

Cover:  Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed [CC BY-SA 4.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)]