Al enkele maanden woedt in Amsterdam een heftige discussie over de opzet van het nieuwe stadsdeel Zeeburgeiland. Er kwamen namelijk felle reacties op het ontwerp van de dienst Ruimte en Duurzaamheid dat bestond uit een aantal hoge woontorens, oplopend tot 140 meter, om ruimte te bieden aan 5.500 nieuwe woningen. Tegenstanders verkondigden dat dit ontwerp onnodig duur was en er weinig kwaliteit mee werd bereikt . Het zou vooral bedacht zijn om een eigentijds karakter te creëren dat mee kan doen in een wereld waarin -voornamelijk Amerikaanse en Aziatische- woontorens worden gebouwd. Maar wat houdt eigentijds in en waarom kan dat niet worden bereikt met zes verdiepingen ?
Spontaan contact tussen bewoners zorgt voor meer verbinding, maar hoe creëer je die ontmoetingen in superdiverse wijken? Het Kennisplatform Inclusief Samenleven (KIS) komt met concrete aanbevelingen voor ontwerpers, ontwikkelaars en bestuurders.
De ondernemers in Noord-Holland hebben onder leiding van Friso de Zeeuw zelf een visie opgesteld. Inzet: er moet meer oog komen voor de werklocaties. En transformatie naar wonen is echt passé.
De afgelopen week kwamen in Den Helder wensen uit en bleek co-creatie een stilzwijgende belofte. En dat terwijl woningcorporaties en gebiedsontwikkelaars juist hun beloftes samen moeten waarmaken.