favela | wikimedia commons door chensiyuan (bron: Wikimedia commons)

'Stedenbouwers verdiepen zich te weinig in de achtergronden van mensen'

25 september 2019

3 minuten

Onderzoek Sloppenwijken lijken vaak chaotisch van opzet, maar hebben meestal één ordenende factor: arbeid. Stedenbouwkundig ingrijpen is zelden succesvol als de ontwerper daar geen rekening mee houdt, ontdekte promovendus Ana Rosa Chagas Cavalcanti in de Braziliaanse favelas.

De favela Sururu de Capote in de Noord-Braziliaanse stad Maceió bestaat voornamelijk uit huisjes van golfplaat en afvalplastic. De leefomstandigheden van de 2500 inwoners zijn weinig benijdenswaardig. Ze moeten het doen met open riolen en minimale sanitaire voorzieningen. Alle reden dus voor de lokale overheid om tot een fikse ingreep te besluiten. Enkele jaren geleden liet het gemeentebestuur een complex met sociale woningen op een strook land tegenover de favela bouwen en eentje twintig kilometer verderop. “Dat leverde hygiënische, gestandaardiseerde appartementen op met tuintjes”, vertelt Chagas. “Heel netjes, maar dat was niet wat ze nodig hadden. De 'refavelisering' begon kort nadat de bewoners waren verhuisd.”

Chagas, die zelf een jaar in de sloppenwijk woonde, zag hoe de bewoners tegen hun nieuwe woning schuurtjes bouwden of begane grondverdiepingen openbraken. Een flink deel van de bewoners die plots aangewezen waren op de bus, keerde zelfs definitief terug naar hun krot in de favela. Waarom? Omdat ze voor hun overleven aangewezen waren op hun werk in de favela.

Logica

In haar promotieonderzoek 'Urban informality shaped by labour: Addressing the spatial logics of favelas’  gebruikt Chagas de favela in Maceió als voorbeeld voor een breder probleem. Stedenbouwers verdiepen zich te weinig in de achtergronden van mensen voor wie zij ontwerpen, constateert ze. “Ze moeten eerst doorgronden welke logica verborgen ligt achter de manier waarop de ruimte is gevormd. Anders maak je nooit een succesvol ontwerp voor de bewoners.” 

In het geval van Sururu de Capote hadden de ontwerpers over het hoofd gezien dat het overgrote deel van de bewoners de eindjes aan elkaar knoopt door werk in de visserij. Zo'n tachtig procent is visser of houdt zich bezig met het koken en verwerken van ‘sururu’ – een tweekleppig weekdier. De lay-out van de huizen en het stratenplan van de favela is dusdanig opgezet dat de vangst zo snel mogelijk naar de verwerkingsplaatsen kan worden vervoerd en vandaar naar verkooppunten aan de rand van de favela. Eromheen zijn kleine winkeltjes ontstaan, zoals kruidenierszaken en kapperssalons. 

Het blok met sociale woningen dat als vervanging werd gebouwd, stond alleen haaks op het rechte stratenplan. Bedrijfsruimtes op de begane grond ontbraken, bewoners konden er dus niet met hun sururu of winkeltjes terecht. “Mensen verliezen door die misser niet alleen hun bron van inkomen, maar ook hun gevoel van zelfwaarde”, zegt Chagas. “Want dat is wat werk hun geeft.”

Na vergelijking met de praktijk in andere favelas –  Maceió alleen heeft er al 179 -  constateert Chagas dat ontwerpers te ‘technocratisch’ te werk gaan in sloppenwijken. Veel hedendaagse ideeën over woningbouw stammen uit het tijdperk van grootschalige industrialisatie in de westerse samenleving. Een erfenis van het modernisme is de compartimentering van stedelijke functies. En dat past bar slecht bij de favelas in Brazilië, stelt ze. “Ideeën over sociale woningbouw zijn rigide, er is sprake van een soort indoctrinatie tijdens de opleiding”, vindt Chagas. “Ik pleit voor gemengde programma’s waarin het leven van de bewoners centraal staat. Werk zou daarin een huisvestingsrecht moeten zijn.”

Cover: Wikimedia commons

Dit artikel verscheen eerder op tudelft.nl


Cover: ‘favela | wikimedia commons’ door chensiyuan (bron: Wikimedia commons) onder CC BY-SA 4.0, uitsnede van origineel



Meest recent

Aeisso Boelman column cover door Esther Dijkstra (bron: Illustratie Esther Dijkstra, bewerkte foto Cleo Mulder)

Van speelgeld naar een noodzakelijke investeringsgolf

Columnist Aeisso Boelman maakt zich zorgen. Terwijl wij de woningbouw razendsnel op gang moeten krijgen, zit Nederland op slot door een verouderende mobiliteitsbasis, netcongestie en schaarse publieke middelen.

Opinie

14 oktober 2025

Nederlands landschap Nationaal Parklandschap de Drentsche Aa, provincie Drenthe door Rudmer Zwerver (bron: Shutterstock)

Een gebiedsbiografie moet zacht en hard tegelijk zijn

Gebiedsbiografieën helpen om het verleden van een gebied in kaart te brengen maar zijn ook behulpzaam om de toekomst mee uit te lijnen. Frank Strolenberg bracht ze systematisch in kaart.

Interview

14 oktober 2025

Droge kreek tijdens de hete zomer door AnoukHPhotography (bron: Shutterstock)

Het wordt iets minder droog in Brabant, maar de strijd om het (grond)water begint nu pas

Drie jaar geleden luidde de Adviescommissie Droogte de noodklok inzake de droogte in de provincie Noord-Brabant. Is er al iets gebeurd is met de adviezen. Slaagt men er al in het water beter vast te houden?

Analyse

13 oktober 2025

Uw gastbijdrage op GO.nu: Over gastbijdragen

Uw gastbijdrage op GO.nu

Wij staan open voor bijdragen uit wetenschap en praktijk. Wij moedigen auteurs aan hun kennis en ervaring te delen.

Over gastbijdragen
Uw project toevoegen: Ga naar de GO-Projectenkaart

Uw project toevoegen

Wilt u graag een gebiedsontwikkeling toevoegen aan de GO-projectenkaart? Vul dan via onderstaande link het formulier in.

Ga naar de GO-Projectenkaart
Uw organisatie bij de SKG: Ga naar de SKG-website

Uw organisatie bij de SKG

Uw organisatie aansluiten op het netwerk van de Stichting Kennis Gebiedsontwikkeling? Neem dan contact op.

Ga naar de SKG-website
Uw bijeenkomst in de agenda: Neem contact op

Uw bijeenkomst in de agenda

U kunt uw gebiedsontwikkeling-gerelateerde evenement aankondigen via onze agenda door contact op te nemen met de redactie.

Neem contact op