10 september 2010
1 minuut
Nieuws Duurzame gebiedsontwikkeling komt vaak lastig tot stand. Regelmatig stranden duurzaamheidsdoelen en ambities omdat de financiering niet rond komt. Zowel in de publieke als in de private sfeer blijken er barrières te zijn om maatschappelijk gewenste projecten tot uitvoer te brengen. Een paar voorbeelden: grootschalig groen leidt tot waardeontwikkeling bij omliggend vastgoed, maar dit kan niet worden verzilverd en sneuvelt daarom (deels) in de planvorming. Het aanleggen van een klimaatbestendige seizoensberging staat onder druk, omdat niet duidelijk is wie de probleemeigenaar is. Investeringen in infrastructuur voor een warmtenet hebben een lange terugverdientijd en er is niet direct een investeerder die deze voor zijn rekening wil nemen. Ontwikkelaars durven het niet aan om €20.000 meer te vragen voor een energieneutrale woning, omdat ze betwijfelen of kopers hierin geïn-teresseerd zijn. Ook wanneer aantoonbaar is dat deze investering zichzelf op termijn terugbetaalt. De genoemde barrières hebben te maken met risico-perceptie, fiscaliteit, discrepantie tussen de (gebrui-kelijke) inveteerder en baathebber en soms met regelgeving.
Duurzaamheid waarderen en verzilveren
Zie voor de volledige publicatie:
Cover: ‘Thumb_stad en kapitaal_0_1000px’
