Onderzoek Op 1 januari 2015 zijn de Wmo 2015 (Wet maatschappelijke ondersteuning) en de Wlz (Wet langdurige zorg) van kracht geworden. Deze wetten scheiden de budgetten voor wonen en zorg. Uit de nieuwe wetgeving vloeit voort dat mensen met een zorgvraag langer zelfstandig blijven wonen. Ouderen vormen de grootste groep die gevolgen ondervinden van het langer zelfstandig blijven wonen. Het Rijk heeft de uitvoering van Wmo 2015 aan gemeenten opgedragen. Deze ontwikkeling heeft echter ook gevolgen voor de manier waarop woningcorporaties met hun bezit om moeten gaan. De woningcorporatie wordt immers geacht met de gemeente mee te denken over de opgaven.
Langer zelfstandig blijven wonen, een opgave voor woningcorporatie en gemeente
Het onderzoek richt zich op de manier waarop de woningcorporatie en de gemeente de nieuwe wetgeving implementeren. Het biedt aanknopingspunten die kunnen bijdragen aan het maken van afspraken over de huisvesting van ouderen met een zorgvraag. Voor het onderzoek is een casestudie uitgevoerd naar de werkwijze bij woningcorporatie Laurentius en de gemeente Breda, woningcorporatie QuaWonen en de gemeente Krimpen aan den IJssel en woningcorporatie Havensteder en de gemeente Rotterdam. Interorganisatorische samenwerking is als perspectief gekozen om de afhankelijkheidsrelatie en samenwerking tussen woningcorporatie en gemeente en de kansen en problemen die zich daarbij voordoen beter te begrijpen.
Het onderzoek beschrijft de verschillen in benadering van de opgave. Die komen onder andere naar voren bij het verhuisbeleid, het beleid ten aanzien van woningaanpassingen en de brandveiligheid van de woning. Het onderzoek toont ook het belang van een gemeentelijke regierol aan. Het roept de discussie op in hoeverre het wenselijk en rendabel is te investeren in het geschikt maken van de bestaande voorraad. Met name in de grotere steden kan het zo zijn dat zelfstandig blijven wonen een verhuizing naar buiten de huidige woonwijk betekent. Bij verhuizing naar een andere wijk is de kans echter groter dat het bestaande netwerk uiteen valt en zo de zelfredzaamheid in het geding komt. Het gemeentelijk beleid in de toewijzing van woningaanpassingen speelt dan ook een grote rol bij het zelfstandig kunnen blijven als de woning niet meer geschikt is. Gemeentelijke regie bij de afstemming tussen het woonbeleid en het beleid rondom de uitvoering van de Wmo2015 maakt afspraken mogelijk over het toewijzen van individuele aanpassingen door de gemeente versus het aanpassen van de voorraad door de woningcorporaties.
Gebleken is dat bij de huisvesting van ouderen met een zorgvraag in eerste instantie gedacht wordt aan oplossingen gerelateerd aan lichamelijke beperkingen. Maar omdat er steeds meer ouderen met een vorm van dementie zelfstandig zullen blijven wonen ligt er een opgave om de vraag en behoeftes van deze groep in beeld te brengen en te vertalen naar praktische oplossingen.
Wonen op de Zuidas’ is genomineerd voor de MCD-scriptieprijs 2017. De Master City Developer is een postacademische opleiding die verdieping en versnelling biedt in stedelijke ontwikkelingsprojecten. Jaarlijks wordt de MCD-scriptieprijs uitgereikt aan de cursist met het onderzoek dat het hoogste scoort op lef, originaliteit en praktische bruikbaarheid.
Lees de volledige tekst hier.
