Opinie
Op 29 maart overhandigden Bernard Wientjes en zijn Taskforce de Bouwagenda aan hun ‘opdrachtgevers’, de ministers van I&M, EZ en BZK. Het was een feestelijk moment en dat straalde van de gerenommeerde leden van de ‘incrowd’ af. De reacties en woorden op het podium waren vol lof. Ik heb er een paar genoteerd:
• “Alles moet anders”
• “Willen is kunnen”
• “Circulair is het toverwoord”
• “Gezondheid en kwaliteit van leven, daar doen we het voor”
• “Innovatie moet je gewoon uitvragen”
• “Veel mensen werkten dag en nacht door”
• “Maar nu ligt hij er, een totaalvisie”
• “We hebben er zin in en we zijn er klaar voor”
• “Het is win-win voor iedereen”
• “Dit is het momentum”
En tot slot,weliswaar bijzaak, maar toch een interessante opmerking tussen neus en lippen door:
• “Klagen over risico’s, daarvoor krijgen we geen politiek gehoor meer”
Ik ben ervan overtuigd dat we als land voor enorme, noodzakelijke en ook mooie uitdagingen staan. En ook dat dit het momentum is. Optimisme helpt om de positieve swing erin te houden. Wel zie ik graag snel antwoorden op de belangrijkste vragen in mijn ogen: hoe we dit gaan doen en hoe we dit gaan financieren? Wellicht helpt een 5x4 plan: waar willen we staan over 4 jaar? Als de Road Maps zijn ingevuld, is dat een aardige start voor deze hoofddoelstelling. Wie/wat/hoe moet er dan over 4 uur veranderd/gedaan/aangepakt zijn? En over 4 dagen, 4 weken, 4 maanden en 4 kwartalen?
In mijn vakdomein (dat overigens direct gelinkt is aan de bouw) van gebiedsontwikkeling, woningmarkt en ruimtelijke ordening, of beter gezegd: de kwaliteit van de leefomgeving, verbaas ik mij geregeld over hoeveel slimme zaken we weten te bedenken, al bedacht zijn of al werken. En tegelijkertijd ook hoe weinig historisch besef of kennis er is van het echte vak. Hoe iedereen elkaar napraat dat alles anders wordt en dat die ‘oude’ vakkennis niet relevant meer is. En vooral hoe weinig mensen er beschikbaar zijn met die kennis en kwaliteiten, met invloed, op de juiste plekken bij publieke (diverse overheden) en private partijen om het werk te doen. Kennis die er is, ervaring en tradities krijgen onvoldoende de aandacht en de waardering die zij verdienen. Die rijkdom moeten we koesteren en niet verloren laten gaan. Die is namelijk noodzakelijk om tot succesvolle en haal- en betaalbare innovaties te komen.
• “Willen is kunnen”
• “Circulair is het toverwoord”
• “Gezondheid en kwaliteit van leven, daar doen we het voor”
• “Innovatie moet je gewoon uitvragen”
• “Veel mensen werkten dag en nacht door”
• “Maar nu ligt hij er, een totaalvisie”
• “We hebben er zin in en we zijn er klaar voor”
• “Het is win-win voor iedereen”
• “Dit is het momentum”
En tot slot,weliswaar bijzaak, maar toch een interessante opmerking tussen neus en lippen door:
• “Klagen over risico’s, daarvoor krijgen we geen politiek gehoor meer”
Ik ben ervan overtuigd dat we als land voor enorme, noodzakelijke en ook mooie uitdagingen staan. En ook dat dit het momentum is. Optimisme helpt om de positieve swing erin te houden. Wel zie ik graag snel antwoorden op de belangrijkste vragen in mijn ogen: hoe we dit gaan doen en hoe we dit gaan financieren? Wellicht helpt een 5x4 plan: waar willen we staan over 4 jaar? Als de Road Maps zijn ingevuld, is dat een aardige start voor deze hoofddoelstelling. Wie/wat/hoe moet er dan over 4 uur veranderd/gedaan/aangepakt zijn? En over 4 dagen, 4 weken, 4 maanden en 4 kwartalen?
In mijn vakdomein (dat overigens direct gelinkt is aan de bouw) van gebiedsontwikkeling, woningmarkt en ruimtelijke ordening, of beter gezegd: de kwaliteit van de leefomgeving, verbaas ik mij geregeld over hoeveel slimme zaken we weten te bedenken, al bedacht zijn of al werken. En tegelijkertijd ook hoe weinig historisch besef of kennis er is van het echte vak. Hoe iedereen elkaar napraat dat alles anders wordt en dat die ‘oude’ vakkennis niet relevant meer is. En vooral hoe weinig mensen er beschikbaar zijn met die kennis en kwaliteiten, met invloed, op de juiste plekken bij publieke (diverse overheden) en private partijen om het werk te doen. Kennis die er is, ervaring en tradities krijgen onvoldoende de aandacht en de waardering die zij verdienen. Die rijkdom moeten we koesteren en niet verloren laten gaan. Die is namelijk noodzakelijk om tot succesvolle en haal- en betaalbare innovaties te komen.
Klagen over risico´s is passé. Toch moeten we beseffen dat deze grote veranderingsopgave niet vanzelf gaat. De mensen moeten het gaan doen. Zijn die er voldoende, zijn ze voldoende toegerust en hoe gaan we opgebouwde kennis, kunde en tradities duurzaam toepassen? Dat is de grootste bottleneck in de operatie en een heel belangrijke voorwaarde voor succes.
Cover: ‘bouwagenda’
Door Desirée Uitzetter
Directeur gebiedsontwikkeling Bouwfonds Property Development (BPD) en voorzitter NEPROM
