STOER is GEBAKKEN LUCHT

Op school hoorde ik nooit bij de stoere jongens. Misschien verklaart dat mijn ambivalente houding richting het beleidsacroniem ‘STOER’ van minister Keijzer. Ze zet in op ‘Schrappen Tegenstrijdige en Overbodige Eisen en Regels’ om daarmee de woningproductie aan te jagen. In de sector wordt al lang gewaarschuwd tegen het ‘stapelen van eisen’ en gepleit voor ‘ontslakken’. Tegenstrijdigheden vermijden lijkt me een vorm van behoorlijk bestuur. Altijd doen dus. Maar zomaar strepen zetten door ‘overbodige’ regels is een stuk spannender. Want wie bepaalt of iets overbodig is?

Als het aan Keijzer ligt, kan de Ladder voor Duurzame Verstedelijking in de kast. Ook de aanscherping van de Milieuprestatie van Gebouwen (MPG) is kaltgestellt. Er ging al een streep door de verplichte nestgelegenheid voor vogels en vleermuizen. En in plaats van dat ‘water en bodem’ sturend zijn, is het volgens de minister voldoende om er gewoon ‘rekening mee te houden’. Dat betekent volgens haar ook dat je soms wat wateroverlast in je tuin gewoon voor lief moet nemen.

Tja, wat plassen in je tuin is één ding, maar wat te denken van ondergelopen souterrains waarin gevoelige technische apparatuur staat of waarin zelfs wordt gewoond? Vocht en schimmels die de volksgezondheid aantasten? Langdurig onbruikbare infrastructuur en onbereikbare gebieden, leidend tot miljarden aan economische schade en torenhoge verzekeringspremies of zelfs onverzekerbaar vastgoed? Maar ook voor dat laatste heeft Keijzer een eenvoudige oplossing: huizenkopers zouden vooraf gewoon een contract kunnen ondertekenen, waarmee ze aangeven de verhoogde risico’s op ongezondheid of financieel verlies te aanvaarden.

Keijzer slaat ‘roeien en ruiten’ van heilige huisjes aan diggelen om de woningproductie te versnellen. Dat klinkt voortvarend en, inderdaad, stoer. Toch geven opmerkelijk genoeg zelfs bouwers en ontwikkelaars aan dat juist het schrappen van sommige regels nu tot meerkosten of vertraging leidt. Maar zelfs al zou het wel versnellen: Keijzer is naast minister van Wonen, ook minister van Ruimtelijke Ordening. Ze moet zorgen voor een deugdelijke inrichting van ons land en ook lange termijnafwegingen maken voor andere ruimteclaims dan woningbouw, zoals water, natuur en landbouw. Juist door die dingen zet ze een streep. Straks hebben we allemaal misschien een betaalbaar dak boven ons hoofd, maar staan alle huizen onder water en is de laatste vogel gevlogen.

Acroniemen bekken lekker, maar zonder duidelijke toekomstvisie regels schrappen om woningbouw te versnellen is niet ‘STOER’, het is ‘GEBAKKEN LUCHT’: Gratuit Eisen Bijstellen Aan Kortzichtige Keuzes En Negeren Langetermijn Uitdagingen Compromitteert Heilzame Toekomst.